Zwitserlevengevoel kan aan de wilgen

Jarenlang is ons voorgehouden dat als je maar spaart, pensioenpremie betaalt, je hypotheek netjes wegwerkt er na een jaar of veertig werk een hof van eden aan de horizon opdoemt. Immers, met 65 jaar kan een ieder het Zwitserleven-sprookje omzetten in een fantastische realiteit. Flanerend over de wereld reizen, mijmerend op het achterdek van je jacht in Cannes het jachtige leven aanschouwend en nadenkend over je volgende Marco-Polo-trip naar de West of misschien naar de specerijkwekerij op Celebes. Of wordt het toch Mauritius of de Seychellen? Keuzes, keuzes, keuzes.

Helaas is de werkelijkheid iets anders. Los van de vraag of je als bijna 70-er nog wel zin hebt in avontuurlijke reizen om de wereld, is voor vrijwel iedereen dit soort Zwitserleven-idee volledige fictie. Pensioenen zijn lager en worden steeds lager, het leven is duurder, de kosten voor zorg gaan verder omhoog. Maar jammer is wel dat die aantrekkelijke commercials niet alleen een effect hebben gehad op de aspirant oudere, maar dat heel Nederland inmiddels wellicht daardoor het idee heeft dat dat ook allemaal echt waar is. De ouderen zijn rijk! En zelfs zo rijk dat dat niet eerlijk is voor  Jong-Nederland BV. Want die hebben echt helemaal niets.

40% van het vermogen van Nederland is in bezit van ouderen is dan ook nu het beeld dat wordt vastgezet in de publieke opinie om duidelijk te maken dat het niet eerlijk is dat ouderen niet veel meer moeten afstaan om de economie van het land te redden. Gemakshalve wordt vergeten dat veel van dit vermogen bestaat uit het eigen huis. Dat is waarschijnlijk ooit relatief goedkoop gekocht en is via de onroerend-goed-explosie in de vorige eeuw virtueel flink in waarde gestegen. Een huis van 100.00 gulden kan zo best 300.000 euro waard zijn. En over die gestegen waarde mocht die belastingbetalende bezitter de afgelopen jaren al flink OZB voor gaan betalen.

En heb je als oudere meer loon verdiend, dan is het solidaire belastingstelsel daar allang op voorbereid: je betaalt gewoon 52% belasting en daarmee niet alleen relatief meer dan een minder verdienende, maar ook in absolute getallen lever je een behoorlijke bijdrage.  Maar dat hebben we democratisch vastgesteld, en dus zijn we daarmee akkoord. De vraag blijft dan: waarom moet in die gevallen naast het progressieve stelsel nog een extra ouderen-tax worden bedacht?  Komt er nu een nieuwe scheidslijn bij?  Zo’n maatregel past niet bij een geciviliseerde maatschapij. Het zwitserlevengevoel: het kreeg al een behoorlijke deuk omdat het bij SNS-Reaal hoort behoort dan nu tot de categorie dubbele fictie.