Recent is het preventie-akkoord gepresenteerd met de focus op drie thema’s: roken, alcohol en overgewicht. Het totale budget voor de uitvoering hiervan is 140 miljoen euro in de gehele kabinetsperiode en daarna 20 miljoen per jaar. De zorgkosten belopen inmiddels tegen de 100 miljard. Preventie straks 20 miljoen versus 100.000 miljoen kosten per jaar. Is het daarmee een serieuze zaak geworden? Welnee. Een doekje voor het bloeden.
Het probleem met de beoogde leefstijlverandering is de paradox tussen korte en lange termijn. Iedereen wéét zo ongeveer wel dat roken heel slecht voor je is: op de langere termijn. Op de korte termijn is het genieten. En dat geldt ook voor bier en wijn en uiteraard voor ongezond eten. Ongezond eten is gewoon lekkerder en bevredigt op de korte termijn. Wie dan leeft, wie dan zorgt. Dat is een motto die je er met het huidige preventie-akkoord niet uit wipt.
Sneller en effectiever
Er was natuurlijk een slimmere, goedkopere en effectievere methode geweest om de burgers aan te zetten tot een andere leefstijl: de BTW en subsidie op gezond.
Met de invoering van een suikertax, verhoogde BTW, verhoogde accijnzen op ongezonde producten en anderzijds subsidie op fruit en groente om eens wat te noemen is een snellere prikkel tot leefstijlverandering gemakkelijker gemaakt. Slechte eigenschappen worden daarmee een luxe, die je je maar een keer in de zoveel tijd wilt veroorloven. Daarmee had waarschijnlijk zelfs die schamele 20 miljoen in de zak kunnen blijven.