Stel je bent getrouwd en hebt twee kinderen. In 1995 wordt je geopereerd en in 2012 ontstaan alsnog complicaties door bartholinitis, een ontsteking van vaginale klieren. Bij de medische ingreep die volgt gaat van alles mis met desastreuze gevolgen. Deze medische fout veroorzaakt pijn, gevoelloosheid en zwelling in het vaginale gebied, problemen met zitten en lopen en ook nog incontinentie. Daardoor raak je ook nog depressief met suïcidale neigingen.
Het ziekenhuis is aansprakelijk en via een rechterlijke uitspraak wordt een vergoeding toegekend van 172.000 euro. Is dat veel? Niet echt, als je al dat leed in aanmerking neemt. Maar het ziekenhuis laat het er niet bij zitten en gaat in hoger beroep. En daar gebeurt iets vreemds: de rechter bij het gerechtshof vindt de omstandigheid dat seksueel verkeer uitgesloten is, geen groot probleem, want als je al twee kinderen hebt en je bent boven de 50 is seks helemaal niet meer van belang.
En dus gaat de schadevergoeding van 172.000 naar 111.000. Bizar verschijnsel dat deze rechter kennelijk zijn eigen normen laat meespelen in de beslissing. Maar de uitspraak staat of zoals de rijdende rechter zou zeggen ‘dit is mijn uitspraak en daar moet u het mee doen’.
Bron : [ RadioIntereconomia]