Natuurlijk: ooit was het een nobel streven om arbeiders te kunnen voorzien van een inkomen na veertig jaar hard werken: je betaalde een soort spaarpremie en de werkgever deed dat ook en dat leverde een bescheiden inkomen op vanaf het 65e jaar. Het was ook om mensen te beschermen om te voorkomen dat niet al het geld al eerder werd uitgegeven. Niet iedereen heeft spaarzin, dus dat was zo goed geregeld. Nu zitten we in een ander soort samenleving waarin een groter appel wordt gedaan op het individu om zijn eigen leven in te richten en eigen keuzen te maken. Dat geldt echter nog niet voor ‘het pensioen’, waar inmiddels pensioenbedrijven met veel overhead in grote kantoren buiten uw zicht om uw geld uitgeven en beleggen. En helaas niet altijd succesvol, waarmee de hoogte van uw pensioenuitkering afhankelijk wordt van het IQ van medewerkers van pensioenbedrijven.
Daarnaast levert het u waarschijnlijk ook minder op, dan wanneer u het heft in eigen handen had gehouden.
Voorbeeld: De pensioenmaatschappij laat weten dat er een potje is van circa 27.000 euro (zie foto). Als u overlijdt voor uw 65e, is het geld weg, nou ja, niet weg natuurlijk, maar dat steekt het pensioenfonds in zijn zak. Waarom eigenlijk? Het is toch opgebouwd uit betaalde premies? Dus als u overlijdt, blijft dat toch gewoon in de nalatenschap? Nee, dat is niet zo.
Dan: Met die 27.000 euro koopt de maatschappij bij zichzelf een pensioenuitkering. Waarom eigenlijk? Waarom wordt u niet de keuze gelaten om te beslissen hoe en waar u dat pensioen wilt kopen?
Dan: De maatschappij rekent voor dat dit mogelijk resulteert in een uitkering van circa 1300 euro bruto per jaar. Daarmee wordt het bedrag van dit voorbeeld over ruim 20 jaar verdeeld. Als u eerder komt te overlijden steekt de pensioenmaatschappij de rest in zijn zak.
Moet dit systeem niet op de helling? Met de beijverde participatiemaatschappij, met de toenemende individualisering, met alle flexwerk en ZZP’ers is de manier van pensioendenken uit de jaren ’50 nu wel erg gedateerd. Geef de burgers het recht (terug) om zelf beslissingen te nemen.