Liever Alleen Tobben, de LAT relatie.

Steeds meer mensen die al een huwelijk achter zich hebben, wat beëindigd werd door scheiding of overlijden, willen bij een nieuwe relatie niet weer in hetzelfde leefmodel stappen. Ze ervaren hoe heerlijk het is om soms alleen te zijn, om op elk moment van dag of nacht net te doen waar je zin in hebt, en soms zelfs een beetje kluizenaar-achtig te leven.

Maar, een nieuwe partner is wel een feest! Je kunt weer praten over kleine en grote dingen, je kunt samen op vakantie, je kunt, kortom, samen pret maken.

Dat je niet fulltime samen bent zegt niets over de diepte van de gevoelens. Groter liefde dan mijn partner mij gaf bestaat niet, maar hij vond het wel fijn, net als ik, om telkens alleen te zijn. Hij noemde dit zelfs ‘ik werk aan mijn identiteit’. Dat hij dan elke dag meerdere keren opbelde hielp ook natuurlijk…Voor mij was de LAT-relatie voorwaarde voor ons samen-zijn. Ik zou niet meer hebben willen trouwen. Ik zou me dan ook een beetje verantwoordelijk zijn gaan voelen voor zijn doen en laten, en het was veel beter dat dit niet zo was. Ook hij wilde die vrijheid.

Eigenlijk heb je als latter ‘the best of both worlds’. Je bent alleen in alle vrijheid, maar je bent ook samen om van het leven te genieten. Het was altijd een feest om elkaar weer te zien, en dat zou het niet zijn als je altijd samenwoonde.
Overigens: toen ik getrouwd was had ik er 30 jaar lang geen moeite mee om samen te wonen. Maar eenmaal de vrijheid geproefd…

Het is natuurlijk wel een luxe. Want je moet twee huizen betalen en onderhouden. Het kan dus eigenlijk alleen als beiden een eigen inkomen hebben. Er is een tijd geweest dat de SVR er boven op zat of je toch geen gezamenlijk huishouden had en dus een lagere AOW moest krijgen. Het werd afgeraden om bijvoorbeeld samen naar een nieuwe caravan te gaan kijken, ook al zou maar een van de twee die betalen. Je hebt dan n.l. voornemens in die caravan een beetje een gezamenlijk huishouden te voeren…en dan past een lagere AOW. Wij hebben ook wel aparte kaartjes gekocht voor vakanties om diezelfde reden. Maar gelukkig is de rationaliteit bij de uitkeringsinstantie doorgebroken: als je ieder een eigen huis hebt en daar ook kennelijk telkens verblijft, zullen ze verder niet moeilijk doen.

Wij hadden eerst een ritme van 2 x een halve week. Dat betekende dat mijn vriend tweemaal per week heen en weer moest rijden van den Haag naar Bussum. (ik rijd geen auto). Dat was wel erg onrustig. Het werd later een wisseling per week, en dat was prima. Ik ging ook wel eens naar Den Haag, met het openbaar vervoer, met name om zijn tuin weer op orde te brengen. Die was weer fris en netjes als ik aan het einde van mijn verblijf wegging, om weer onder gegroeid en verwilderd te zijn als ik weer kwam. Maar ik had ook mijn werk en mijn hobby’s in Bussum, dus ik was liever daar. Ook om mijn grote, mooie tuin. Toen heeft mijn vriend voor Bussum een glazen tuinhuis gekocht, en dat was vestiging nr.3 geworden: daar zaten we ook als het waaide of een beetje regende. Beschermd maar toch middenin de tuin. Wat genoten we daarvan, allebei. Het huisje was groot genoeg om dat met z’n vieren te lunchen. Toen het tuinwerk voor mij te zwaar werd, hebben we een andere traditie gevestigd in den Haag. Hij had voor mij een grote paarse hoed gekocht (ik heb er wel, tegen zijn zin, een centimetertje in de rondte afgeknipt, anders zag ik er uit als een heks). Met die hoed op, en met passende jurk natuurlijk, gingen we dan een High Tea doen in het Kurhaus. Kijk, dat kon je dan weer niet doen in Bussum. Al kun je daar weer gaan lunchen bij de Nieuwe Zuwe, en later bij de Eend.

Er is nog een voordeel van de LAT-relatie. Ook al ben je nog zo close, je hebt een stukje eigen leven. Als de partner wegvalt is dat ongelofelijk pijnlijk, maar een deel van je leven wordt niet overhoop gehaald. Het scheelt wel.

De term lat-relatie is natuurlijk Engels, maar onbekend in Engeland. Het is door een Nederlander bedacht, namelijk door de filmregisseur Pim de la Parra. (zie Levenskunst van Ouderen).
Wat zijn we bevoorrecht dat we in Nederland geen problemen hebben als we vele jaren samen leven en slapen. Niemand die het iets kan schelen. We hebben meer vrijheid dan in vroeger tijden!

Liebje Hoekendijk