Nee, het is niet goed wanneer een mens zoveel van iemand houdt. Het zou niet mogen bestaan dat men zich zo sterk aan iemand hecht want het is een harde wet dat ons ontnomen wordt wat ons lief is. En hoe is dit? Laat de moeder spreken over haar gestorven kind, laat de jonge man vertellen over het meisje dat hij verloor, luister naar de eenzame aan wie degene die hem lief was ontnomen is. Hemel en aarde en alle dingen die daar bij horen, zijn vol van wat ons dierbaar was. Je moet erover spreken, dag aan dag en altijd door, zonder erover op te houden of je bewust te worden dat de mensen om je heen je vreemd bekijken. Je moet erover spreken altijd door, al ware het met de bomen, over de glans van twee ogen, over een plotse trilling van het gelaat, een vluchtig opkijken, een wenden van het hoofd, over een gebaar, een stap, een woord, een herinnering aan een vreemd en onmetelijk diep geluk: dingen die geen mens ter wereld weet of vermoeden kan. Dat moet.
[bron]E. v.d. Hallen, in: Zes dagen