Joos en ik houden meer van kwekerijen dan van Tuincentra. Even voorstellen: Joos (88) is mijn – reeds 40 jaar bestaande – latrelatie. De helft van de tijd woont hij in Den Haag (ook daar heeft hij een tuin, maar de verhalen daarover komen later) en de helft in Bussum bij mij (81 jaar).
Kwekerijen houden soms open dagen. De eerste die wij meemaakten was voor de kerstroos, de Helleboris. Ergens in februari hield kwekerij de Hesselhof in Ede open dag. Er was een weiland vrijgemaakt voor de autos en Duitsers waren in drommen gekomen. Zo veel, dat er een aparte cantine was en WCs. De Helleboris staat in die tijd in bloei, dus je kunt kijken was je wilt hebben, boter bij de vis.
Ik heb er een aantal meegenomen, maar het was ons te massaal om nog eens te gaan.
Ik heb nu dus Helleborissen, en ze zijn een pracht. Ik heb nu een collectie van: witte, lichtgele, chocoladekleurige en bruin/paarse, en snoezige dubbele stervorminge roze. Ze staan allemaal in het stuk tuin bij de keuken (de ramen van de keuken rijken tot de grond) en ze bloeien van januari-februaru-maart-april en zelfs nu zijn er nog bloemen. Je ziet ze wel bijna niet meer, en dat komt door het nieuwe blad. Wat je namelijk moet doen in januari, dat is alle, je alle echt bladeren er afknippen! Ik deed dat al jaren, maar zag het nog eens bevestigd in het tuinprogramma Gardeners World van BBC 2.
Daar staan dan de bloemen, op stelen zo’n 30 cm hoog. Alleen maar bloemen. Een plaatje. Er is een soort bij in licht geel/groen, die moet je omkeren om in de bloem te kunnen kijken, en dan zie je mooi stippeltjespatroon.
Ze zaaien zich ook uit, maar je weet nooit wat voor kleuren ze dan krijgen. (ik heb nog 3 andere soorten kerstrozen, maar die laat ik rusten want die zijn minder spectaculair).
Nog een interessante dag: Irissen. Ze hebben daar ook Hemerocallis (daglelies) maar die bloeien later, eerst dus de Irissen. De kwekerij is ver in de Noord Oostpolder, Kwekerij Joosten in Rutten (0527-262405). Ook thee, maar minder massaal. Wat ze wel hebben is een prachtige tuin waar al die heel speciale rassen te zien zijn. Je kunt ze ook kopen in potjes. De open dagen (19/20 mei) zijn net voorbij helaas, maar je kunt er nog zo heen, want ze bloeien wel. Helaas niet zo lang, en dat is een zwakke kant van bijna alle borderplanten. De Iris heeft 6 bloembladen: drie wijzen naar boven, drie naar beneden. De ‘Franse lelie’ uit het wapen is eigenlijk een Iris.
Ik zag dus witte met een paars randje, een bruine met oranje er in en zoveel meer, de een al mooier dan de andere. Ik kocht er een paar. De bruine stond onverhoopt vlak voor mijn roze Rhododendron, vreselijk, maar ze houden niet van verplanten. Ze zijn verder nogal gevoelig en mijn droge schrale tuin is eigenlijk niks voor ze. Al die Irissen zijn ter ziele.
Maar, zes jaar na dat bezoek aan de Iriskwekerij en twee jaar geleden, zie ik ineens een beeldig wit lisje in mijn vijver, Die moet ik toen gekocht hebben, maar was het vergeten want er verscheen niks, en toen ineens wel! Ik heb wel meer Lissen, gewoon gele, wilde, die je nu ook ziet bij sloten. Lissen zijn de wat slankere soort dan de Iris, en ze groeien aan het water.
Ik hoopte vorig jaar zo dat er weer een wit lisje zou komen, maar nee. Nu heb ik ineens wel een kleine fijne blauwe. Zeer snoezig, maar die kleine witte…adorable.
Vaak vind ik kleine soorten mooier dan grote, ik noem bijvoorbeeld de kleine wilde Cyclaam…maar dat is een heel ander verhaal, voor een volgende keer.
Liebje Hoekendijk