Er zijn al vele wetten geschreven en gemaakt om de rechten en plichten van langdurig samenwonenden gelijk te trekken met mensen die getrouwd zijn. Toch worden ze in de praktijk nog steeds niet gelijkwaardig behandeld. Zo kun je, ook al woon je langdurig samen, niet altijd aanspraak maken op een partnerpensioen na het overlijden van de ander. Elk pensioenfonds bepaalt zijn eigen regels met betrekking tot samenwonenden. Het kan zelfs gebeuren (en dat is ook echt gebeurd) dat een langstlevende partner, na 20 jaar samenwonen, geen recht heeft op een partnerpensioen! En de reden is: er is geen samenlevingscontract bij de notaris gemaakt.
“Vrijheid, blijheid is mooi, maar het mag geen geld kosten”, zeg ik altijd als notaris. Dus als je samenwoont moet je informatie inwinnen bij jouw pensioenfonds(en). Alleen dan weet je zeker of ze een samenlevingscontract willen zien. In het algemeen geven alle pensioenfondsen dezelfde rechten aan mensen die getrouwd zijn, een geregistreerd partnerschap hebben of een samenlevingscontract bij de notaris hebben getekend. Bij de meeste pensioenmaatschappijen moet je ook nog jouw partner (behalve je huwelijkspartner) aanmelden. Het is zonde om geld dat je voor jezelf en jouw partner spaart, weg te laten vloeien omdat je een samenlevingscontract te bindend vindt. Vergeet niet dat de precieze inhoud van een samenlevingscontract bijna niet gebonden is aan regels. In feite kun je je vrijheid ook zwart op wit zetten, mits je het bij de notaris ondertekent.