Een geweldig artikel in de Volkskrant van Ianthe Sahadat over ouder worden en ouder zijn. De nieuwe oudere is een vitale, sportieve en actieve persoon die niets te maken heeft of te maken wil hebben met het ooit zo gebruikelijke woord ‘bejaarde’. Dus voor de meeste onder ons blijft er dan weinig keus over: De marathon voorbereiden tot er je dood bij neervalt, knabbelend op een stronk broccoli en iedere dag door het leven feesten. De werkelijkheid is helaas weerbarstiger.
Enkele citaten uit het artikel:
Anja Machielse: De mens is op elke leeftijd kwetsbaar. Fysiek, relationeel en existentieel’, zegt Machielse. ‘Het is niet zo dat je vitaal bent tot je kwetsbaar bent. Het is een illusie om te denken dat als je maar heel gedisciplineerd leeft, jou niets ergs kan overkomen. Levenskunst is juist dat je je daartoe verhoudt.’ En dat gebeurt in haar ogen te weinig. ‘Afwijken en ambivalentie worden uitgesloten, moeilijkheden worden ‘overwonnen’, we strijken glad en gaan weer door in de zoektocht naar geluk.’
‘Mensen kunnen het idee hebben dat ze falen, dat het hun eigen schuld is als ze niet kunnen voldoen aan het ideaal van vitale, gezonde oudere’, zegt ook Aagje Swinnen, ‘Dat hoor ik vaak in gesprekken met ouderen. Een vorm van schaamte voor hun beperkingen of kwalen. Een hekel aan ouder worden, aan het vooruitzicht van een rollator of afhankelijkheid. Dat vind ik treurig, want niet ouder worden is onmogelijk. Er zit een houdbaarheidsdatum op zo lang mogelijk jong zijn.’
Lees het hele artikel via deze link