Soms heb je het gevoel dat je in een niet-goed georganiseerd land leeft. Het toppunt van ‘een beetje dom’ is natuurlijk de veel te trage start van de boostercampagne waardoor bedrijven noodgedwongen gesloten zijn. Deze beleidsfout komt bovenop de eerdere fouten bij de inkoop van mondkapjes, het weigeren van vaccinerende huisartsen om priksnelheid op te voeren. Als burger blijf je in verbijstering achter bij zoveel gepruts. Het is ook niet zo dat de verantwoordelijke ambtelijke teams worden ontslagen vanwege al die vreemde besluiten.
Maar dan de boostercampagne zelf: Bizar veel problemen om afspraken te maken, bellen lukt niet of alleen met heeel veeeel geduld. Mensen die wel een afspraak kunnen maken moeten soms tegen een uur reizen naar een priklocatie. Aangekomen op zo’n locatie, blijken de meeste prikhokjes leeg. Hoezo versnellen? Het is een wondere wereld in paniek. Alle geformuleerde doelstellingen voor 60-plus en 60-minners worden niet gehaald.
Dit verhaal via de mail van een man van 83:
Vanmiddag wilden we de boosterprik halen. Ik deed het vooral voor Rianne want die wordt in januari in het ziekenhuis opgenomen en dan leek het mij verstandig. Maar we zijn al weken bezig geweest om een afspraak te maken en dat lukte ons maar niet. Uiteindelijk was er vorige week een buurman die het op mijn computer lukte: 24 december om 14.00 uur. Wij vandaag vanuit Zeist naar Nieuwegein, allemaal posten langs, veel lopen, nog erger dan dat je met een vliegtuig naar Amerika gaat. Eindelijk bij de laatste halte en daar blijkt dat we niet met z’n tweeën mochten komen. En de afspraak staat op mijn naam en geldt niet voor Rianne. Wij protesteerden en dan komt er een batterij mensen om te zeggen dat de regels in acht moeten worden genomen. Voor Rianne is er geen prik. Dan hoeft het voor mij ook niet, zei ik, want we hebben juist voor haar de afspraak gemaakt. Maar meneer, u bent 83, zei er een. Maar zij moet naar het ziekenhuis . reageerden we. Het kon niet. En voor mij hoefde het niet meer. Dus zijn we onverrichter zake weggegaan. Een frustratie rijker.
Her is om moedeloos van te worden. Niemand lijkt ergens verantwoordelijkheid voor te willen nemen. Een commercieel bedrijf dat dit soort evenementen organiseert was failliet gegaan bij zo’n slechte organisatie. De overheid moddert rustig verder. Nu sommige landen al een vierde prik aankondigen, moeten we vrezen dat ons land een volgende ronde frustratie tegemoet gaat.
Een voorspoedig 2022 gewenst.