Herinneringen van een Weense hoer – deel 2
Pierre Courage
De seksuele contacten, die de catechisatieleraar niet alleen met Pepi maar ook met andere meisjes heeft, worden ontdekt en Pepi moet in het bijzijn van haar vader bij de politie een bekentenis afleggen die naar eigen zeggen aan haar verdere leven een beslissende wending zal blijken te geven.
Slechts de gebeurtenissen die ik nu zal meedelen hebben een hoer van mij gemaakt, slechts zij hebben ertoe geleid dat ik de weg ben gegaan die men de ‘weg der zonde’ noemt. Ik heb er geen spijt van deze weg te zijn gegaan. Dat heb ik al eens gezegd en ik herhaal het hier. Ik betreur hoogstens de oorzaak, maar niet het gevolg.
Maar verder, en ook dat moet ik hier, om de waarheid te huldigen, wederom vaststellen, maar verder leiden duizenden en tienduizenden meisjes uit de lagere, en zelfs – zoals ik ondertussen weet – uit de beste maatschappelijke kringen in hun kinderjaren een dergelijk seksueel leven, ze bedrijven argeloos, door hun vriendjes en vriendinnetjes verleid, alle denkbare ontucht en worden later keurige, kuise, fatsoenlijke meisjes, vrouwen en moeders, die zich hun kinderzonden helemaal niet meer herinneren.
Hier wordt de ècht schandaleuze wending aangekondigd van het levensverhaal van onze Weense hoer: de incestueuze seks met haar vader. Voortaan moet zij tot haar verbazing slapen in het bed vlak naast dat van haar vader om te voorkomen dat zij last zou ondervinden van de pensiongasten. Tot haar ontsteltenis begint haar vader echter al diezelfde avond een merkwaardig lichamelijk onderzoek om vast te stellen wat de catechisatieleraar bij zijn dochter precies aan seksuele handelingen heeft verricht.
Dus sliep ik vanaf die avond bed aan bed met mijn vader.
Toen hij van de kroeg thuiskwam, was het misschien al elf uur en ik werd niet wakker.
Pas toen hij vele keren had gefluisterd: ‘Ben je daar…? Hoor eens… ben je daar…?’ werd ik wakker en slaapdronken antwoordde ik: ‘Ja, vader…’
‘Waar ben je?’
‘Hier vader, hier ben ik…’ zei ik, door slaap bevangen.
Hij tastte naar me: ‘Ha ja… daar ben je…’
En hij streek van mijn hals omlaag naar mijn borst. Het gaf me een geweldige schok toen hij naar mijn boezem greep, mijn ene borst in de hand nam en aftastte. Ik bleef doodstil liggen.
Cruciaal is dat de dochter zich niet verweert, niet wegvlucht of de onderzoekingen van haar vader afweert. Geen fight, of flight als reactie op de verwarrende situatie, maar freeze – verstarring als reactie op de schrik en … opwinding. Met de idee van opwinding als reactie op de onderzoekingen wordt het pornografische element in de beschrijving van de situatie geïntroduceerd.
‘Dus… hier…,’ mompelde hij met haperende stem, ‘dus, hier heeft hij je vastgepakt, de catechisatiemeester…?’
‘Ja vader…,’ fluisterde ik.
‘Hier ook?’’ Hij greep mijn andere borst.
‘Ja vader…’
‘Wat een schoft,’ praatte hij verder, ‘wat een hondsvot… dat had ie wel gewild…’ Maar ondertussen speelde hij met mijn tepel.
‘Hoe deed hij het dan…?’ vroeg hij vanuit zijn bed.
‘Net zoals u, vader…’ zei ik zacht.
Hij schoof zijn hand onder mijn nachthemd en pakte me aan mijn pêche, woelde met zijn vingers in de haren en fluisterde: ‘Pepi…?’
Ik was verstard van schrik en opwinding.
‘Ja, vader…’
‘Pepi, is hij hier ook aan geweest…?’
‘Ja, vader… daar ook aan…’
In dit eerste seksuele contact met haar vader zien we dat schrik en opwinding om de voorrang strijden bij het kind. Na nog wat verdere vragen en zogenaamd lichamelijk onderzoek laat de vader zijn dochter met rust. De fantasie van de dochter is echter hevig geprikkeld. Bij een volgend onderzoek van de dochter door de vader wordt het eigen seksuele verlangen van het kind steeds sterker.
Nog steeds vermoedde ik niets. Maar ik was bang voor me zelf. Deze aanrakingen wonden me op. De wens geneukt te worden en zijn betastingen te beantwoorden, het verlangen om mijn hand naar zijn pik uit te strekken, schokte door me heen en vervulde me met schrik. Ik geloof dat hij me halfdood zou slaan als ik het lef zou hebben iets van dien aard te laten merken. Ik dacht dat hij me op de proef wilde stellen.
Enkele nachten later wordt Pepi wakker en merkt dat haar vader haar lichaam aan het strelen is. Zij houdt zich dan slapend, maar weet vanaf dat moment duidelijk wat de bedoelingen zijn van haar vader met haar. Ze besluit het nieuwe seksuele terrein actief te veroveren.
De volgende nacht sliep ik niet maar deed net alsof. En ja hoor. Mijn vader lette op of ik al ingeslapen was. Toen ik diep begon te ademen kwam hij bij me. Deze keer lichtte hij meteen de deken op en ging naast me liggen, daarna wikkelde hij ons beiden in. Eerst lag hij roerloos tegen me aangedrukt, of liever gezegd tegen mijn dij, want ik lag op mijn rug. En hij schoof mijn hemd zachtjes naar boven, zodat ik op die plaats voelde hoe zijn stengel zich langzaam oprichtte. Hij schoof mijn hemd almaar hoger op, tot vlak onder mijn hals. Daarna begon hij weer het spelletje met mijn borsten te spelen en kuste en zoog aan de tepels tot ik huiverde van verlangen.
Als de bedoelingen van de volwassene duidelijk zijn bij het kind, geeft het kind tegenspel volgens de seksuele code, de nieuwe code in termen waarvan de dochter haar relatie met de vader definieert. Doordat het lichamelijke verlangen bij de dochter is gewekt, reageert zij ook lichamelijk op de aanraking van de vader en dit windt de vader weer verder op.
Zijn hand gleed naar beneden. Weer duwde hij mijn benen uit elkaar. Het kostte hem weinig moeite, want ik had ze onwillekeurig zelf al een beetje gespreid. Toen hij me met zijn vingers aanraakte kon ik me niet meer inhouden en begon een beetje met mijn kont te wippen. Ik had de vorige nacht immers de ervaring opgedaan dat hij dan toch bleef geloven dat ik sliep.
Hij werd door die beweging zo hevig opgewonden dat hij meteen op me klom, en nauwelijks voelde ik zijn huismeester met een heet hoofd de ingang zoeken, of ik begon, overweldigd door geilheid, zwaardere stoten te geven en deed mijn best hem naar binnen te laten glippen door handig tegenspel te geven. Misschien had mijn opwinding hem roekeloos gemaakt, misschien dacht hij dat ik sliep als rotsblok, hoe het ook zij, ook hij begon krachtiger te stoten dan de vorige nacht. Bajonet en schede deden hun best bij elkaar te komen en opeens stak hij zo diep in me als maar mogelijk was.
Nu is het moment dan gekomen dat de dochter niet langer kan volhouden te slapen. De nieuw verworven seksuele definitie van de vader-dochter relatie moet ook daadwerkelijk worden uitgesproken. De vader neemt eerst nog de eigen slaap als excuus voor de seksuele handelingen met zijn dochter.
Zonder er op te letten riep ik: ‘Ach…’
Hij lag stil bovenop me en hield zijn pik stevig erin gedrukt. Maar ik was me er nu toch van bewust dat ik niet meer bang hoefde te zijn en begon tegen hem te praten alsof ik zo juist wakker was geworden,
‘Vader… wat doet u nu…?’ Dit zeggende gaf ik een paar zwakke stootjes.
Hij schrok, maar was niet in staat mijn lichaam te verlaten.
‘Vader…,’ fluisterde ik, ‘in Godsnaam… wat doet u… gaat u weg… vader… gaat u weg… wat doet u nu?’ En terwijl ik dit zei werden mijn stoten krachtiger.
‘Ik doe niks…,’ fluisterde hij, ‘niks… ik eh… ik sliep.’
‘Ja, maar vader… wat zijn we dan aan het doen?’
‘Ik wist niet dat jij het was…’
Eerst worden echte seksuele bedoelingen nog ontkend. Niet de vader geeft er woorden aan, maar het kind en de volwassene laat het dan maar zo. De vader is voornamelijk belust op continuering en in veiligstelling van de nieuw verworven manier aan zijn seksuele gerief te komen.
Ik begreep het smoesje en antwoordde: ‘Ja, ik ben het… ik ben het, vader… ik…’ Bij ieder ‘ik ben het’ moest ik echter, door zijn knots geprikkeld, een driftige stoot geven.
‘Vader…,’ ging ik verder, toen hij bleef zwijgen, ‘vader… u bent me aan het neuken…’ En ik omarmde hem.
Hij lag nu helemaal op me, pakte me bij mijn borsten en zonder me antwoord te geven begon hij volgens de regelen der kunst en ongegeneerd te ploegen.
Ik hield hem stevig omklemd en fluisterde hem in het oor: ‘Dit is een zonde… vader… ik ben bang… ach… vader… ach, harder…harder… ach… zo is het fijn… maar ik ben bang…’
‘Doet er niet toe,’ antwoordde hij, ‘niemand weet er toch iets van… en niemand zal het ooit te weten komen…’
‘Nee…,’ viel ik hem bij, ‘nee… ik zeg niks…’
Hij pende krachtiger, ‘Zo is het goed… ’n zoete meid ben je… zoet…’
Nu volgt de onthulling van het uiteindelijke motief van de dochter om seks te hebben met haar vader: het verlangen naar kleinkinderlijke almacht die met volwassen middelen verkregen lijkt te kunnen worden. De afhankelijkheidsrelatie in de opvoeding wordt omgedraaid: niet het kind is nog afhankelijk van de volwassene, maar de volwassene is afhankelijk van de seksuele aantrekkingskracht van het kind. Deze aantrekkingskracht en de gevolgen daarvan worden onmiddellijk uitgetest.
Ik vroeg brutaal: ‘Vader… is het lekker?’
‘Ja… ja… ja…’ En hij zocht met zijn lippen mijn borst.
‘Als u wilt…,’ fluisterde ik, ‘laat ik me altijd door u neuken…’
‘Wees maar gerust… ja… dat wil ik…’
‘Vader, ik kom klaar… harder… ach…!’
Ik was in de zevende hemel, want ik had hier zo lang op gewacht, en nu scheen mij alles geoorloofd te zijn.
‘Vader, komt u ook klaar…?’
We offerden allebei tegelijk aan Venus en sliepen in elkaars armen in.
De seksuele verhouding tussen vader en dochter wordt ontdekt door pensiongast Rudolf, die dreigt alles openbaar te maken tenzij hem door de vader seks wordt toegestaan met zijn dochter. Als ruil voor seks met de dochter stelt Rudolf voor dat de vader seks heeft met zijn vriendin Zenzi die al voor hem hoereert.
Het gesprek begon. Rudolf was erg vrolijk, en Zenzi, zijn geliefde, lachte bij ieder woord dat hij zei.
Ook mijn vader lachte steeds meer naarmate hij meer dronk en we waren al vlug allemaal in de lorum. De bodem van de fles was al vlug in zicht en toen sloeg Rudolf zijn arm om Zenzi en nam haar boezem in zijn hand.
‘Dat is een borstje, buurman, hard als steen,’ zei hij. Zenzi schaterde en vader gluurde naar haar borst, die Rudolf in zijn hand hield.
‘Pakt u hem maar vast,’ moedigde Rudolf hem aan, ‘als u zin hebt… ik ben niet jaloers, tast u maar toe…’
Mijn vader verroerde zich niet. Rudolf liet Zenzi los en kwam op me af.
‘Ja, uw dochtertje,’ zei hij, ‘die heeft ook mooie harde tieten… hele mooie zelfs… net zo mooi als die van Zenzi…’ Hij nam ongegeneerd voor mijn vader z’n neus mijn borsten in de hand. ‘Maar ze zijn kleiner dan die van Zenzi en niet zo puntig… ronder…’
Zenzi lachte luid.
Zenzi wordt gepresenteerd als een seksobject, een voorbode voor de toekomstige transformatie van Pepi in net zo’n seksobject.
‘Zenzi,’ gebood
Rudolf, ‘laat meneer daar je tieten zien…’
Gehoorzaam knoopte ze haar lijfje open, maakte de schoudersluiting van haar hemd los, zodat het naar beneden gleed en haar ene borst naar voren sprong. Ze lachte en liep naar mijn vader.
Het was werkelijk merkwaardig, zo spits en stevig als haar borst naar voren stond, en de tepel erop was als een nieuwe kleine, vers gekweekte boezem. Ik keek haar bewonderend aan, zonder erop te letten dat Rudolf zijn hand onder mijn hemd had geschoven en mijn borst vasthield.
‘Nou, wat zegt u,’ vroeg Rudolf mijn vader.
‘Heel mooi… heel mooi…’ Vader kon het niet weerstaan. Hij stak zijn hand uit en liet de borst van Zenzi op en neer veren. Ze lachte alleen maar.
‘Zenzi,’ commandeerde Rudolf, ‘speel een beetje met meneer…’
Gehoorzaam knoopte ze de broek van mijn vader open en ik zag hoe handig ze zijn lul eruithaalde en hoe ze hem streelde, daarna nam ze er ook de ballen bij en wreef ze zacht. Al doende keek ze mijn vader de hele tijd in het gezicht en lachte.
Nu is het Zenzi die de lusten van de vader opwekt. Pepi verruilt haar plaats bij vader met Zenzi en neemt zelf de plaats van Zenzi in bij haar vriend Rudolf. Een begin van de inwisselbaarheid van het object van de liefde. De dochter wordt seksueel losgemaakt van haar vader en tegelijkertijd definitief tot seksobject gemaakt.
‘Als u Zenzi wilt naaien, ga uw gang, met genoegen,’ riep Rudolf, ‘dat is niet méér dan een revanche voor u, buurman…’
‘Zenzi,’ beval Rudolf, ‘je gaat je door meneer laten kezen, begrijp je?’
Zenzi begreep dat verkeerd, ze tilde haar rokken op en wilde op mijn vaders knie gaan zitten.
‘Zenzi,’ riep Rudolf streng, ‘wat doet men eerst…?’
Ze knielde ogenblikkelijk neer, en in een oogwenk verdween de bartholomeus, die uit mijn vaders broek stak, over de volle lengte in haar mond.
Rudolf stond op. ‘Goed dan, ik laat haar aan u over buurman,’ zei hij, ‘en Peperl neem ik mee, akkoord?’ Mijn vader knikte alleen maar met het hoofd.
Door alle drank en seks verliest de vader uiteindelijk zijn baan en moet geld lenen van Rudolf zonder hem uiteindelijk terug te kunnen betalen. De laatste stap wordt dan gezet om Pepi net als Zenzi betaalde liefde te laten hebben. Daarmee eindigt het eerste deel van het boek dat voor de schrijfster een bijzondere betekenis heeft in vergelijking met het tweede, later uitgegeven, deel waarin haar talrijke verdere seksuele avonturen als hoer uit de doeken wordt gedaan.
Ik kan niet alles opschrijven wat ik in deze jaren, of liever, wat ik als hoer in het algemeen heb meegemaakt. Mijn herinneringen aan mijn kinderjaren, hoe bont en chaotisch ze ook mogen zijn, ben ik me blijven heugen en ik heb er verslag over uitgebracht. Per slot van rekening zijn het jeugdherinneringen, ofschoon weliswaar van zeer seksuele en weinig jeugdige aard. Maar ze blijven hoe dan ook veel dieper en duurzamer in ons geheugen gegrift dan alles wat we later beleven.
Als je bedenkt dat een jaar driehonderdvijfenzestig dagen heeft en als je, zuinig gerekend, maar drie mannen op één dag schat, dan kom je op tegen de elfhonderd mannen per jaar, dat maakt in dertig jaar zo’n drieëndertigduizend mannen. Dat is een leger. En niemand zal me aanraden of van me verlangen dat ik van al die drieëndertigduizend pietermannen, die me in de loop van de tijd bestreken hebben, stuk voor stuk rekenschap afleg. Het is ook absoluut niet nodig dat ik dat doe. Noch voor mijzelf, die deze bladzijden alleen maar schrijft om mijn leven in grove trekken aan mijn geestesoog voorbij te laten glijden, noch voor degenen die na mijn dood deze aantekeningen misschien zullen doorbladeren. Want over het geheel genomen is de liefde een dwaas iets. De vrouw lijkt op zo’n oude rietfluit die ook maar een paar gaten heeft en waarop je ook maar een paar tonen kunt spelen. De mannen doen allemaal hetzelfde. Zij stoten en wij worden gestoten. Dat is het hele verschil.
Pierre Courage, De pornografische verleiding, 2008, p. 79-88.
