Een bejaard echtpaar dat al zestig jaar getrouwd was, ging een bijzondere reis maken. Erg gelukkig waren ze niet, maar ze waren wel in goede gezondheid. Waarschijnlijk omdat de vrouw altijd gestaan had op een strikt dieet van gezond voedsel, niet roken, geen alcohol en veel gymnastiekoefeningen hun leven lang.
Helaas stortte hun vliegtuig neer en kwamen ze de hemel binnen, waar Petrus hen opwachtte bij de Paarlen Poort en hen begeleidde naar een limousine die daar stond te wachten. Ze reden door een prachtig landschap en stopten bij een prachtig optrekje. Het was ingericht met goud en fijne zijde, met een prachtige keuken en een luxe lounge met
van allerlei lekkers te eten en te drinken. In de badkamer was zelfs een heuse waterval. Een dienstbode hing prachtige op maat gemaakte designkleding in de inloopkasten. Hun mond viel open van verbazing toen Petrus zei: ‘Welkom in de hemel. Dit is jullie nieuwe thuis.’
De oude man vroeg Petrus wat dat allemaal moest gaan kosten.
‘Niets,’ antwoordde Petrus. ‘Dit is jullie hemelse beloning.’
De oude man keek uit het raam en zag een fantastisch golvend golfterrein. ‘Wat betaal ik daarvoor?,’ vroeg hij wantrouwig. ‘Dit is de hemel,’ antwoordde Petrus ‘je kunt gratis spelen wanneer je maar wilt.’
Toen gingen ze naar het lunchbuffet, waar allerlei hemelse spijzen stonden uitgestald. Omdat Petrus de volgende vraag voorzag, zei Petrus: ‘Vraag niets, dit is de hemel, geniet gratis van wat je maar wilt!’
De man keek nog eens rond en wierp een nerveuze blik op zijn vrouw en vroeg: ‘Waar zijn het vetarme en cholesterolarme eten en de thee zonder cafeïne?’ ‘Dit is de hemel,’ was het antwoord ‘je kunt eten en drinken zoveel als je wilt, je wordt nooit dik of voelt je beroerd.’
‘En hoef ik ook niet naar de sportschool?,’ vroeg de man gespannen. ‘Alleen als je daar behoefte aan hebt,’ antwoordde Petrus.‘Ook geen bloeddrukcontrole of suiker prikken of…?’ ‘Dat hoeft nooit meer. Het enige wat je moet doen is jezelf vermaken.’
De man keek met samengeknepen ogen naar zijn vrouw en beet haar toe: ‘Jij met je verschrikkelijke onbespoten droge biscuitjes, we hadden hier tien jaar geleden al kunnen zijn!’
[(c) uit: En morgen gezond weer op / Willem de Vos ]